Eliminacje okręgowe - IX edycja (13/14)
Pytanie nr 1
Kapitał zakładowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi co najmniej:
a) 50 000 zł,
b) 5000 zł,
c) 1000 zł,
d) 1 zł.
Pytanie nr 2
Spółka, w której odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest nieograniczona i co najmniej jednego ograniczona, to spółka:
a) jawna,
b) komandytowa,
c) partnerska,
d) z ograniczoną odpowiedzialnością.
Komentarz:
Spółka komandytowa (w oznaczeniu skrótowym występująca jako „sp.k.”) to forma pośrednia pomiędzy spółką osobową a spółką kapitałową, gdyż występują w niej dwie grupy wspólników (komplementariusze i komandytariusze), różniące się między sobą zakresem odpowiedzialności finansowej. Komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń – czyli tak jak wspólnik w spółce jawnej. Natomiast komandytariusz odpowiada wyłącznie do wysokości wniesionych do spółki udziałów (sumy komandytowej) – zgodne z filozofią funkcjonowania spółki kapitałowej. Komandytariusz uczestniczy również w podziale zysku proporcjonalnie do wniesionego wkładu.
Spółka komandytowa prowadzi działalność pod własną firmą (nazwą). Firma powinna zawierać nazwisko przynajmniej jednego komplementariusza. Gdyby w firmie spółki zostało umieszczone nazwisko komandytariusza, odpowiadałby on za zobowiązania spółki wobec osób trzecich tak jak komplementariusz.
Pytanie nr 3
Osoby rozpoczynające działalność gospodarczą mają prawo do opłacania obniżonych składek na ubezpieczenie społeczne:
a) przez okres 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności,
b) do końca roku, w którym rozpoczęły działalność gospodarczą,
c) przez okres 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności,
d) do ukończenia 26 roku życia.
Komentarz:
Przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają działalność gospodarczą, mają prawo do opłacania obniżonych składek na ubezpieczenia społeczne przez okres 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności. Do skorzystania z ulgowych składek uprawnieni są przedsiębiorcy, którzy:
Pytanie nr 4
Menedżer, który powierza swoim pracownikom realizację złożonych zadań i rzadko ingeruje w ich pracę, to menedżer:
a) autorytarny,
b) delegujący,
c) demokratyczny,
d) konsultujący.
Komentarz:
Menedżer autorytarny koncentruje się na zadaniach i przykłada wagę do tego, aby pracownicy wywiązywali się ze swoich obowiązków. Zarządza instruktażowo, najczęściej decyzje podejmuje samodzielnie.
Menedżer konsultujący chętnie konsultuje się z zespołem pracowników, ale ostateczną decyzję podejmuje samodzielnie.
Menedżer demokratyczny – preferuje grupowe podejmowanie decyzji; troszczy się o relacje w zespole, integruje pracowników.
Menedżer delegujący – powierza swoim pracownikom realizację złożonych zadań i rzadko ingeruje w ich pracę.
Pytanie nr 5
Umiejętności obejmujące zdolności twórczego myślenia, związane między innymi z formułowaniem planów, to umiejętności:
a) analityczne,
b) koncepcyjne,
c) polityczne,
d) techniczne.
Komentarz:
Umiejętności koncepcyjne to umiejętności związane z formułowaniem planów działania, strategii.
Umiejętności polityczne to umiejętności związane ze wzmacnianiem pozycji menedżera w organizacji, tworzeniem koalicji dla pomysłów menedżera i budowaniem sojuszy.
Umiejętności analityczne związane są z diagnozowaniem problemów i wyciąganiem wniosków.
Umiejętności techniczne (wykorzystywanie wiedzy technicznej) ułatwiają zrozumienie metod, technologii oraz sposobu działania urządzeń w przedsiębiorstwie.
Pytanie nr 6
Największa groźba pojawienia się nowych producentów występuje:
a) w sektorach młodych,
b) w sektorach dojrzałych,
c) w sektorach o wysokich barierach wejścia,
d) w sektorach o niskiej rentowności.
Komentarz:
Groźba pojawienia się nowych producentów to jeden z ważniejszych czynników wpływających na atrakcyjność sektora. Układ sił pomiędzy przedsiębiorstwami działającymi w sektorze może się zmienić, jeżeli pojawią się w nim nowe przedsiębiorstwa zainteresowane świadczeniem takich samych usług lub produkowaniem takich samych produktów, jak firmy działające dotychczas w branży. Prawdopodobieństwo wejścia nowych konkurentów do sektora uzależnione jest od:
Pytanie nr 7
Na rysunku przedstawiono macierz BCG. Kategorie produktów w poszczególnych polach macierzy to:
a) 1 - gwiazdy, 2 - dojne krowy, 3 - zgasłe gwiazdy, 4 - wściekłe krowy,
b) 1 - śpiące królewny, 2 - generatory zysku, 3 - produkty schyłkowe, 4 - znaki zapytania,
c) 1 - wschodzące gwiazdy, 2 - błękitne rekiny, 3 - produkty wymagające dofinansowania, 4 - produkty dające największe przychody,
d) 1 - znaki zapytania, 2 - gwiazdy, 3 - dojne krowy, 4 - kule u nogi.
Komentarz:
Macierz BCG pozwala na prezentację portfela produkcji przedsiębiorstwa. Podział produktów na cztery kategorie odbywa się w oparciu o wzrost rynku i względny udział w rynku (rysunek poniżej).
Pytanie nr 8
Producent samochodów realizujący strategię integracji pionowej wstecz:
a) zacznie na swoje potrzeby prowadzić działalność dostawcy części samochodowych,
b) rozszerzy gamę oferowanych modeli samochodów,
c) skupi się na rozwijaniu sieci sprzedaży i usług serwisowych,
d) uruchomi bank wspomagający finansowanie zakupu samochodów przez klientów.
Komentarz:
Integracja pionowa polega na działaniu równocześnie w kilku sektorach z tej samej ścieżki ekonomicznej, przy czym zarówno produkcja dóbr zaopatrzeniowych (integracja pionowa wstecz), jak i działalność dystrybucyjna (integracja pionowa w przód) realizowane są wyłącznie na potrzeby przedsiębiorstwa.
Pytanie nr 9
Dla przedsiębiorstwa działającego w schyłkowym sektorze kluczowym czynnikiem sukcesu jest:
a) jakość,
b) niski poziom kosztów,
c) produktywność,
d) technologia.
Komentarz:
Wraz ze starzeniem się sektora zmienia się waga kluczowych czynników sukcesu (rys. poniżej). Dla przedsiębiorstwa w schyłkowym sektorze (czyli w fazie, w której popyt na produkty znacząco spada, gdyż konsumenci swoje potrzeby zaspokajają substytutami) kluczowym czynnikiem sukcesu jest niski poziom kosztów. Przedsiębiorstwo z najniższymi kosztami całkowitymi będzie w stanie najdłużej osiągać dodatni wynik finansowy w gasnącym sektorze.
Pytanie nr 10
Kryterium służącym do wyodrębniania sektorów nie jest:
a) odrębność technologiczna,
b) jednolitość oferowanych produktów,
c) odrębność geograficzna,
d) zróżnicowany potencjał finansowy przedsiębiorstw.
Komentarz:
Kryteriami wyodrębnienia sektora są między innymi:
Zróżnicowany potencjał finansowy nie jest kryterium wyodrębnienia sektorów.
Pytanie nr 11
Do narzędzi materialnych niepieniężnych zalicza się:
a) nagrodę pieniężną,
b) pochwałę,
c) premię,
d) szkolenie.
Komentarz:
Narzędzia materialne niepieniężne to narzędzia, których wartość pracownik może przeliczyć na pieniądze, ale ich działanie jest odmienne niż działanie pieniędzy. Umiejętnie dobrane powodują wzrost poczucia przynależności do firmy i lojalności wobec niej. Zaspokajają bardzo istotne dla pracownika potrzeby takie jak: poczucie zabezpieczenia przyszłości, opieki socjalnej, ochrony zdrowia, możliwości rozwoju, zachowania dobrej kondycji i sprawności sportowej. Przykładowe narzędzia materialne niepieniężne to:
Premie i nagrody pieniężne to narzędzia materialne pieniężne. Pochwała to narzędzie niematerialne.
Pytanie nr 12
W procesie oceny pracowników jakość ich pracy jest przykładem kryterium:
a) behawioralnego,
b) efektywnościowego,
c) kwalifikacyjnego,
d) zadaniowego.
Komentarz:
Kryteria oceniania dzieli się na trzy grupy: kompetencyjne, efektywnościowe i behawioralne. Do kompetencji zalicza się wykształcenie, wiedzę zdobytą w trakcie szkoleń i kursów, a także zdolność praktycznego wykorzystywania tej wiedzy na stanowisku pracy oraz predyspozycje do wykonywania konkretnego zawodu.
Kryteria efektywnościowe pozwalają na ocenę efektywności pracy zatrudnionych. Efektywność pracy wyraża się nie tylko poprzez wyniki rzeczowe pracy, lecz również poprzez jej wartość w sensie ekonomicznym, z uwzględnieniem rachunku kosztów i wyników.
Kryteria behawioralne związane są z zachowaniem pracowników. Przykładowe kryteria behawioralne to:
Pytanie nr 13
W modelu zmian organizacyjnych Lewina wyróżnia się następujące fazy:
a) przygotowanie zmiany, pozyskanie liderów zmiany, zmiana, ciągłe doskonalenie,
b) rozmrożenie, zmiana, zamrożenie,
c) stabilizacja, zmiana strategiczna, kontrola wyników,
d) ustalenie celów zmiany, przygotowanie zmiany, wdrożenie, kontrola.
Komentarz:
Wprowadzenie zmian organizacyjnych zgodnie z modelem Lewina wymaga trójfazowego działania. W pierwszej fazie uwaga menedżerów musi zostać skoncentrowana na podważeniu przekonania, że dotychczasowy stan był dobry i sprawdzał się, a wcześniej wypracowane doświadczenia i nabyte kompetencje są odpowiednie również w nowej sytuacji (faza rozmrożenia). Potem następuje wprowadzenie zmiany (nowe standardy zachowań, nowe wzorce do powielania przez innych) i wzmacnianie oraz cementowanie nowego podejścia (między innymi przez narzędzia polityki personalnej) – czyli faza zamrożenia.
Pytanie nr 14
Miernik stopy zwrotu z kapitału własnego to:
a) ROA,
b) ROE,
c) ROI,
d) ROS.
Komentarz:
ROE (ang. return on equity) – stopa zwrotu z kapitału własnego lub rentowność kapitału własnego. Jest to miernik rentowności, wskazujący, jak wiele zysku udało się wypracować przedsiębiorstwu z wniesionego kapitału własnego. ROE = zysk netto / kapitał własny.
Pytanie nr 15
Organ kontroli musi posiadać spółka:
a) akcyjna,
b) jawna,
c) komandytowa,
d) partnerska.
Komentarz:
Zgodnie z kodeksem spółek handlowych w spółkach osobowych kontrolę sprawują sami wspólnicy. W spółkach kapitałowych ustanowienie organu nadzoru jest bezwzględnie konieczne jedynie w przypadku spółki akcyjnej. Takim organem w spółce akcyjnej może być tylko rada nadzorcza. W spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością uprawnienia nadzorcze posiadają wspólnicy. Umowa spółki może powierzyć obowiązki kontrolne organowi nadzoru (radzie nadzorczej lub komisji rewizyjnej). Jeżeli kapitał zakładowy spółki z o.o. przewyższa kwotę 500 000 zł, a wspólnikami jest więcej niż 25 podmiotów, ustanowienie organu nadzoru jest konieczne.
Pytanie nr 16
Inwestycja nieopłacalna to inwestycja, dla której:
a) NPV jest dodatnie,
b) NPV wynosi zero,
c) NPV jest ujemne,
d) NPV jest większe od poniesionych nakładów.
Komentarz:
NPV w ujęciu ekonomicznym to łączna, skumulowana z całego cyklu życia, przedstawiona w bieżącej wartości pieniądza korzyść netto (zysk) z realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego.
Zaletą wykorzystania NPV do oceny opłacalności inwestycji jest uwzględnianie zmiennej wartości pieniądza w czasie i ujmowanie korzyści netto z całego cyklu życia. Wadą tej metody jest utrudniony wybór odpowiedniego poziomu stopy dyskontowej oraz założenie stałej stopy dyskonta w całym cyklu życia projektu.
Ujemne NPV oznacza, że suma zdyskontowanych przepływów z danej inwestycji jest mniejsza od poniesionych nakładów, co oznacza, że inwestycja jest nieopłacalna (dla przyjętej do wyliczeń stopy dyskonta).
Pytanie nr 17
Substytutem biznesowych połączeń lotniczych z Berlinem nie jest:
a) internetowa telekonferencja,
b) połączenie kolejowe,
c) rozmowa telefoniczna,
d) ubezpieczenie podróżne.
Komentarz:
Substytuty to produkty zaspokajające te same potrzeby.
Jeżeli potrzebą zaspokajaną przez zakup biletu lotniczego będzie przemieszczenie się z miejsca na miejsce, to substytutem połączeń lotniczych będą połączenia wykorzystujące inne środki transportu. W zadaniu potrzebą jest przeprowadzenie rozmów biznesowych z partnerem z Berlina – w takim przypadku za substytut połączenia lotniczego można uznać też rozmowę telefoniczną lub telekonferencję.
Pytanie nr 18
Strategia zintegrowana polega na:
a) łączeniu strategii dywersyfikacji ze strategią umiędzynarodowienia,
b) oferowaniu produktów wysokiej jakości po konkurencyjnych cenach,
c) realizowaniu strategii naśladowcy i pretendenta,
d) łączeniu strategii dyferencjacji ze strategią zróżnicowania.
Komentarz:
Strategia zintegrowana to strategia budowania przewagi konkurencyjnej poprzez połączenie strategii jakościowej ze strategią przywództwa kosztowego.
Pytanie nr 19
Które ze zdań dotyczących formalizacji nie jest prawdziwe?
a) Biurokratyzm oznacza niewłaściwy stopień formalizacji organizacji.
b) Brak formalizacji doprowadza do największej sprawności działania.
c) Miarą stopnia formalizacji jest liczba, szczegółowość i rygorystyczność przepisów organizacyjnych.
d) Zbyt wysoki stopień formalizacji organizacji obniża jej sprawność.
Komentarz:
Formalizacja oznacza istnienie w organizacji przepisów w formie pisemnej. Miarą formalizacji jest liczba, szczegółowość i rygorystyczność przepisów organizacyjnych. Nadmierna formalizacja obniża sprawność organizacji (staje się ona w zbyt dużym stopniu zbiurokratyzowana), lecz brak formalizacji również nie jest pożądany. Przy braku formalizacji rozmywa się odpowiedzialność poszczególnych osób, zapomina się o obowiązujących ustaleniach, trudniej jest przekazać wytyczne. Relacje między sprawnością działania a poziomem formalizacji przedstawia krzywa formalizacji.
Pytanie nr 20
Która z poniższych sytuacji w sektorze jest najkorzystniejsza dla przedsiębiorstwa zamierzającego rozpocząć w nim działalność?
a) Bariery wejścia do sektora są niskie i bariery wyjścia są niskie.
b) Bariery wejścia do sektora są niskie, a bariery wyjścia są wysokie.
c) Bariery wejścia do sektora są wysokie, a bariery wyjścia są niskie.
d) Bariery wejścia do sektora są wysokie i bariery wyjścia są wysokie.
Komentarz:
W analizie barier wejścia do sektora i wyjścia z niego nie ma znaczenia, z jakiej perspektywy rozpatrujemy zagadnienie – zarówno dla inwestora będącego już w sektorze, jak i dla firmy zamierzającej dopiero do niego wejść najkorzystniejsza sytuacja to wysokie bariery wejścia i niskie bariery wyjścia.
Niskie bariery wyjścia dają możliwość elastycznego reagowania na zmiany sytuacji w sektorze (np. gdy nagle pod wpływem substytutów lub zaostrzającej się walki konkurencyjnej obniży się znacząco atrakcyjność sektora, bez dużej straty i ponoszenia znaczących kosztów wyjścia możemy się wycofać).
Z kolei wysokie bariery wejścia utrudniają start nowej konkurencji – z czego cieszy się inwestor działający w sektorze. Sytuacja taka jest również korzystna dla inwestora niebędącego jeszcze w sektorze – co prawda wiąże się ona z ponoszeniem znacznie wyższych nakładów, ale też stanowi rodzaj polisy, gwarantującej, że po wejściu do sektora nie pojawi się w nim za chwilę większa liczba konkurentów, która zmniejszy jego atrakcyjność.
Pytanie nr 21
Jeżeli kupując książkę rezygnujemy z zakupu biletu do kina, to ponosimy koszt, który nazywa się:
a) kosztem alternatywnym,
b) kosztem jednostkowym,
c) kosztem stałym,
d) kosztem zmiennym.
Komentarz:
Konieczność rezygnacji z jednego rozwiązania, która wynika z wyboru drugiego rozwiązania, nazywa się, nazywa się w ekonomii kosztem alternatywnym lub kosztem utraconych korzyści. Osoba przedstawiona w treści pytania nie może jednocześnie nabyć biletu do kina i książki. Zakup książki oznacza rezygnację z możliwości obejrzenia filmu w kinie (kupując książkę dana osoba traci korzyść związaną z zakupem biletów do kina).
Pytanie nr 22
Emisja akcji adresowana wyłącznie do akcjonariuszy, którzy posiadają prawo poboru nowych akcji, to:
a) subskrypcja otwarta,
b) subskrypcja prywatna,
c) subskrypcja publiczna,
d) subskrypcja zamknięta.
Komentarz:
Sposobem na sfinansowanie dużych inwestycji w spółce akcyjnej może być zaoferowanie inwestorom akcji nowej emisji. W zależności od dostępności akcji dla różnych inwestorów wyróżniamy następujące formy subskrypcji:
Pytanie nr 23
Akord, w którym płaca za jednostkę wyrobu wykonaną ponad normę jest wyższa niż za jednostkę wykonaną w ramach normy, to akord:
a) degresywny,
b) mieszany,
c) progresywny,
d) prosty.
Komentarz:
Wynagrodzenie w formie akordowej jest ściśle uzależnione od ilości wykonanej pracy. Stosuje się jeden z trzech rodzajów akordu:
Pytanie nr 24
Krótka sprzedaż na rynku akcji oznacza:
a) sprzedaż pożyczonych akcji w celu późniejszego odkupienia ich po niższej cenie i zarobienia na spadku notowań,
b) kupno akcji w celu późniejszego odsprzedania ich po wyższej cenie i zarobienia na wzroście notowań,
c) sprzedaż małego pakietu posiadanych akcji, żeby sztucznie pobudzić rynek i zwiększyć zainteresowanie akcjami konkretnej spółki,
d) sprzedaż akcji podczas dogrywki.
Komentarz:
Krótka sprzedaż na rynku akcji oznacza sprzedaż pożyczonych akcji w celu późniejszego odkupienia ich po niższej cenie i zarobienia na spadku notowań. Jeżeli dojdzie do wzrostu notowań, inwestor ponosi stratę. Problemem w stosowaniu krótkiej sprzedaży jest znalezienie podmiotu, który pożyczy inwestorowi akcje – dlatego też ta forma gry na spadki nie jest szczególnie popularna.
Pytanie nr 25
Rozwiązanie stosowane w sytuacji, gdy przy emisji nowych akcji liczba złożonych ofert kupna jest większa niż liczba oferowanych akcji, to:
a) dematerializacja akcji,
b) oferta publiczna,
c) redukcja zapisów,
d) split akcji.
Komentarz:
Rozwiązaniem stosowanym w przypadku, gdy w ramach prowadzonej oferty publicznej liczba zapisów na akcje przewyższa liczbę oferowanych akcji, jest redukcja zapisów. Przy emisjach cieszących się dużym zainteresowaniem redukcje mogą sięgać nawet 90%, co oznacza, że inwestor może otrzymać tylko 10% akcji, na które się zapisał.
Pytanie nr 26
W hierarchii decyzji nabywczych (piramidzie klientów) w modelu Steve’a Blanka i Boba Dorfa na najwyższym poziomie znajdują się:
a) decydenci,
b) opiniotwórcy,
c) osoby rekomendujące,
d) nabywcy ekonomiczni.
Komentarz:
Na najwyższym poziomie w hierarchii decyzji nabywczych w modelu Steve’a Blanka i Boba Dorfa znajdują się decydenci, czyli osoby ostatecznie przesądzające, czy zakup zostanie dokonany, czy też nie. Niżej od decydentów znajdują się nabywcy ekonomiczni, następnie osoby rekomendujące, opiniotwórcy i użytkownicy końcowi.
Pytanie nr 27
Klienci zainteresowani standardowym rozwiązaniem, które w sposób kompleksowy zaspokaja ich potrzeby, to:
a) klienci mainstreamowi,
b) klienci skalowalni,
c) wcześni ewangeliści,
d) wcześni recenzenci.
Komentarz:
Różnym motywacjom zakupowym klientów towarzyszą odmienne kompetencje decyzyjne oraz oczekiwania dotyczące ceny produktu. Klienci mainstreamowi zainteresowani są standardowym produktem – oczekują rozwiązania, które w kompleksowy sposób zaspokoi ich potrzeby.
Pytanie nr 28
Do fundamentalnych elementów modelu biznesowego w koncepcji A. Osterwaldera i Y. Pigneura nie zalicza się:
a) kluczowych partnerów,
b) kluczowych zasobów,
c) kultury organizacyjnej przedsiębiorstwa,
d) propozycji wartości.
Komentarz:
Model biznesowy w koncepcji A. Osterwaldera i Y.Pigneura składa się z dziewięciu elementów:
Pytanie nr 29
Termin złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania dla działalności gospodarczej kontynuowanej w kolejnym roku to:
a) 1 stycznia,
b) 20 stycznia,
c) 30 kwietnia,
d) 31 grudnia.
Komentarz:
Decyzja o wyborze formy opodatkowania jest ważna dla każdego przedsiębiorcy, ale nie jest to decyzja, której nie można zmienić. Przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, prowadzący działalność gospodarczą rozpoczętą w latach poprzednich, zobowiązani są do podjęcia decyzji w kwestii wyboru formy opodatkowania na kolejny rok do 20 stycznia. Podatnik, który nie zamierza zmieniać formy opodatkowania, nie musi składać żadnych oświadczeń.
Pytanie nr 30
Zakładając jednoosobową działalność gospodarczą w większości przypadków mamy do wyboru następujące formy opodatkowania:
a) karta podatkowa, podatek liniowy 15%,
b) ryczałt, podatek liniowy 23%, podatek na zasadach ogólnych wg stawek 18% i 32%,
c) ryczałt, karta podatkowa, podatek liniowy 19%, podatek na zasadach ogólnych wg stawek 18% i 32%,
d) ryczałt, karta podatkowa, podatek liniowy 19%, podatek na zasadach ogólnych wg stawek 19%, 30% lub 40%.
Komentarz:
Podstawowe formy opodatkowania dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą w 2014 roku to ryczałt, karta podatkowa, podatek liniowy 19% oraz podatek na zasadach ogólnych wg stawek 18% i 32%.
Pytanie nr 31
Do metod badania potencjału strategicznego przedsiębiorstwa nie zalicza się:
a) metody kluczowych czynników sukcesu,
b) metody bilansu strategicznego,
c) metody łańcucha wartości przedsiębiorstwa,
d) metody scenariuszowej.
Komentarz:
Metoda scenariuszowa jest metodą wykorzystywaną do analizy makrootoczenia. Analiza potencjału strategicznego (potencjału konkurencyjnego) wymaga zastosowania narzędzi, które umożliwiają ocenę mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa. Zarówno stworzenie listy kluczowych czynników i kompleksowa analiza wszystkich obszarów przedsiębiorstwa w ramach bilansu strategicznego, jak i analiza powiązań pomiędzy różnymi ogniwami przedsiębiorstwa w łańcuchu wartości pozwalają przeprowadzić ocenę pod kątem wskazania, co jest przewagą firmy (mocną stroną), a co wymaga poprawy (słaba strona).
Pytanie nr 32
Na warszawskiej GPW (rynek główny) na początku marca 2014 roku notowanych było około:
a) 370 spółek,
b) 450 spółek,
c) 630 spółek,
d) 1320 spółek.
Komentarz:
Na początku marca 2014 r. na głównym rynku GPW (czyli rynku podstawowym i równoległym, bez uwzględniania spółek notowanych na NewConnect) notowanych było 451 spółek.
Źródło: http://www.gpw.pl/analizy_i_statystyki, stan na 28 lutego br.
Pytanie nr 33
Wzrost polskiego PKB w 2013 roku wyniósł:
a) 1,6%,
b) 2,1%,
c) 2,8%,
d) 3,6%.
Komentarz:
Produkt krajowy brutto wzrósł w 2013 roku o 1,6 proc., po wzroście o 1,9 proc. w 2012 roku.
Pytanie nr 34
Zasada subsydiarnej odpowiedzialności wspólnika oznacza, że:
a) wierzytelność jest ściągana z majątku dowolnego wspólnika dopiero, gdy egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna,
b) wierzytelność może być ściągana z majątku dowolnego wspólnika, niezależnie od tego, czy przyczynił się on do powstania zobowiązania spółki,
c) wspólnik za zobowiązania spółki odpowiada wyłącznie do wysokości wniesionych udziałów,
d) wspólnik za zobowiązania spółki odpowiada całym swoim majątkiem (teraźniejszym i przyszłym, bez ograniczeń).
Komentarz:
Rodzaje odpowiedzialności wspólników to:
Pytanie nr 35
Poniższy wykres przedstawia notowania w złotych pewnego instrumentu inwestycyjnego w okresie ostatnich trzech lat. Instrument inwestycyjny, którego dotyczy wykres, to:
a) akcje LPP SA,
b) wirtualna waluta Bitcoin,
c) złoto (sztabka 10 kg),
d) przeciętna cena 1 m2 mieszkania w Warszawie.
Komentarz:
Na wykresie przedstawione są notowania akcji LPP SA. Pod względem ceny jednej akcji LPP jest rekordzistą na warszawskiej GPW – w lutym 2014 r. cena ta zbliżyła się do granicy 10 000 zł za jedną akcję. Inwestorzy, którzy kupili akcje spółki w maju 2001 roku w ofercie publicznej w cenie 48 zł za akcję, w lutym 2014 r. mogli się poszczycić stopą zwrotu wynoszącą 20 833%.
Pytanie nr 36
Ryzyko decyzji grupowych w porównaniu z ryzykiem decyzji podejmowanych indywidualnie jest:
a) niższe,
b) takie samo,
c) wyższe,
d) nie można jednoznacznie stwierdzić jakie.
Komentarz:
Decyzje podejmowane grupowo są często bardziej ryzykowne niż decyzje podejmowane indywidualnie. Związane jest to ze zjawiskiem przesunięcia odpowiedzialności na grupę (gdy decyzja podejmowana jest przez większą liczbę osób, odpowiedzialność za jej skutki rozkłada się na większą liczbę osób, a to może prowadzić do przekonania, że odpowiedzialności za konsekwencje nie poniesie nikt). Osoby podejmujące decyzję w grupie nie chcą być postrzegane jako zbyt asekuranckie, zbyt mało odważne, dlatego też często ich wybory są bardziej ryzykowne, niż by to wynikało z ich własnego osądu sytuacji.
Pytanie nr 37
W przypadku inwestycji w fundusze inwestycyjne potencjalne zyski rosną proporcjonalnie do podejmowanego ryzyka. Uporządkuj podane poniżej fundusze od najmniej do najbardziej ryzykownych.
fundusze akcji (FA), fundusze obligacji (FO), fundusze rynku pieniężnego (FRP), fundusze stabilnego wzrostu (FSW), fundusze zrównoważone (FZ)
a) FO ? FSW ? FRP ? FZ ? FA,
b) FRP ? FO ? FSW ? FZ ? FA,
c) FRP ? FZ ? FO ? FSW ? FA,
d) d. FO ? FZ ? FSW ? FA ? FRP.
Komentarz:
Każdy z funduszy może przynieść zyski (ich wielkość jest uzależniona od stopnia ryzyka). Ryzyko na rynku kapitałowym może oznaczać stratę zysków, stratę zainwestowanego kapitału lub w skrajnych przypadkach stratę przewyższającą zainwestowany kapitał. W przypadku inwestycji w bony skarbowe i obligacje ryzyko jest nieduże (dlatego fundusze rynku pieniężnego i fundusze obligacji znajdują się na pierwszym miejscu w zestawieniu). Im więcej fundusz inwestuje w akcje, tym bardziej zwiększa się ryzyko straty. Fundusze stabilnego wzrostu inwestują w akcje mniejszą część środków niż fundusze zrównoważone, dlatego w zestawieniu znalazły się przed tymi ostatnimi.
Pytanie nr 38
Obowiązujące od 1 lutego 2014 roku przepisy dotyczące Otwartych Funduszy Emerytalnych wprowadziły między innymi:
a) całkowitą likwidację OFE,
b) maksymalny poziom (50% zgromadzonych środków) inwestowania przez OFE w akcje zagranicznych spółek,
c) przejęcie przez OFE znacznej części środków zgromadzonych w ramach systemu ubezpieczeń społecznych przez ZUS,
d) zakaz inwestowania OFE w obligacje i inne instrumenty dłużne gwarantowane przez Skarb Państwa.
Komentarz:
Najważniejsze zmiany w funkcjonowaniu OFE obowiązujące od 1 lutego 2014 roku to:
Pytanie nr 39
Za najbardziej innowacyjną firmę wg rankingu Fast Company z 2014 roku została uznana firma:
a) Amazon,
b) Apple,
c) Google,
d) Nike.
Komentarz:
Poniższe zestawienie prezentuje pierwszą dziesiątkę najbardziej innowacyjnych firm w rankingu FastCompany 2014:
Więcej na stronie rankingu: http://www.fastcompany.com/3026098/most-innovative-companies-2014/the-worlds-most-innovative-companies-2014
Pytanie nr 40
W styczniu 2014 roku Google sprzedał kupioną 2 lata wcześniej za 12,53 mld dolarów Motorolę. Nabywcą jest chiński producent komputerów przenośnych Lenovo, który zapłacił za nią:
a) 1 dolara,
b) 2,9 mld dolarów,
c) 12,5 mld dolarów,
d) 36 mld dolarów.
Komentarz:
Na zakupie telekomunikacyjnej Motoroli Google przez dwa lata straciło blisko 9,5 mld dolarów (strata będzie mniejsza, jeżeli odliczymy patenty, które pozostały w posiadaniu Google). W ostatnim roku Motorola przyniosła 1 mld dolarów strat.
Lenovo jest największym producentem komputerów osobistych na świecie.
Pytanie nr 41
1 stycznia 2014 roku do strefy euro weszła:
a) Chorwacja,
b) Litwa,
c) Łotwa,
d) Słowacja.
Komentarz:
1 stycznia 2014 r. osiemnastym członkiem strefy euro została Łotwa. Sąsiednia Estonia do strefy euro przystąpiła w 2011 r. Chorwacja nie jest w strefie euro (w lipcu 2013 roku przystąpiła do Unii Europejskiej). Litwa planuje wejście do strefy euro w 2015 roku. Słowacja przystąpiła do strefy euro w 2009 roku.
Pytanie nr 42
W lutym 2014 roku nowym prezesem Microsoftu został:
a) Bill Gates,
b) Satya Nadella,
c) Stephen Elop,
d) Steve Ballmer.
Komentarz:
W lutym 2014 r. nowym prezesem Microsoftu został Satya Nadella. Jest to trzeci prezes (po Billu Gatesie i Stevie Ballmerze) od początku istnienia firmy. Decyzja o wyborze Nadelli jest niespodzianką. Po ogłoszeniu odejścia Ballmera większość specjalistów przewidywała, iż po nim stery firmy obejmie Stephen Elop, który wcześniej sprawował funkcję prezesa Nokii z polecenia Microsoftu. Kandydaturę Elopa rozpatrywano jako zapowiedź kontynuacji pracy Ballmera, posiadającego solidne doświadczenie biznesowe, ale mniej zorientowanego w detalach technicznych. Wybór Nadelli jest interpretowany jako odejście od takiego stylu kierowania.
Więcej w: http://www.coslychacwbiznesie.pl/biznes/nowy-prezes-tchnie-nowe-zycie-w-microsoft
Pytanie nr 43
Największą firmą pod względem przychodów w Polsce (wg zestawienia Forbesa z grudnia 2013 roku) jest:
a) Jeronimo Martins,
b) PGE,
c) PKN Orlen,
d) PZU.
Komentarz:
Poniższe zestawienie przedstawia 10 największych firm w Polsce (pod względem przychodów) w zestawieniu magazynu „Forbes”:
Więcej na: http://www.forbes.pl/100-najwiekszych-firm-w-polsce,ranking,153847,1,1.html
Pytanie nr 44
W opracowywanym przez The Heritage Foundation i The Wall Street Journal globalnym Rankingu Wolności Gospodarczej (Index of Economic Freedom) w 2014 roku na 186 państw Polska została sklasyfikowana na miejscu:
a) 50,
b) 89,
c) 100,
d) 150.
Komentarz:
W opracowywanym przez The Heritage Foundation i The Wall Street Journal globalnym Rankingu Wolności Gospodarczej (Index of Economic Freedom) w 2014 roku Polska została sklasyfikowana na miejscu 50 (najwyższe miejsce Polski w historii rankingu) wśród 186 państw.
Więcej o rankingu na: http://www.heritage.org/index/explore
Pytanie nr 45
Przy cenie kiwi równej 100 jp za sztukę podaż wynosi 200 sztuk. Jeżeli elastyczność cenowa podaży kiwi jest równa 4, to ile wyniesie podaż, gdy cena wzrośnie do 120 jp za sztukę?
a) 50,
b) 240,
c) 360,
d) 800.
Komentarz:
Elastyczność cenowa podaży = względna zmiana ilości do względnej zmiany ceny.
Skoro: 4 = x / 20%, zatem: x = 80%.
Względna zmiana podaży wyniesie 80%, zatem nowa podaż wyniesie 360 sztuk.
Pytanie nr 46
Przedsiębiorstwo OPONEX – producent opon motocyklowych – zastanawia się nad wprowadzeniem nowego produktu do swojej oferty. Poniżej zestawiono parametry rozważanych przez przedsiębiorstwo czterech wariantów produkcji nowej opony (A, B, C, D).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny (zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszt linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
Kierując się ilościowym progiem rentowności przedsiębiorstwo OPONEX powinno wybrać wariant:
a) A,
b) B,
c) C,
d) D.
Komentarz:
Próg rentowności (ang. breakeven point) to wielkość sprzedaży (określana ilościowo lub wartościowo), po której przekroczeniu przedsiębiorstwo zaczyna osiągać zyski. Osiągnięcie progu rentowności przez przedsiębiorstwo oznacza, że przychody całkowite pokryły koszty całkowite.
Ilościowy próg rentowności oznacza liczbę produktów, która pozwoli zrównać przychody całkowite z kosztami całkowitymi.
Dla wariantu A:
LA – liczba produktu A
Przychody całkowite = koszty całkowite, zatem:
Cena x LA = koszty linii technologicznej + (koszt jednostkowy zmienny x LA)
150 LA = 200 000 + 110 LA, zatem: LA = 5000.
Wyniki dla pozostałych wariantów przedstawia poniższa tabela:
A | B | C | D | |
próg rentowności ilościowo | 5 000 | 6 000 | 17 500 | 6 250 |
Kierując się ilościowym progiem rentowności, przedsiębiorstwo powinno wybrać wariant, w którym sprzeda najmniej produktów, aby pokryć wszystkie poniesione koszty.
Pytanie nr 47
Przedsiębiorstwo OPONEX – producent opon motocyklowych – zastanawia się nad wprowadzeniem nowego produktu do swojej oferty. Poniżej zestawiono parametry rozważanych przez przedsiębiorstwo czterech wariantów produkcji nowej opony (A, B, C, D).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny (zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszt linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
Kierując się wartościowym progiem rentowności przedsiębiorstwo OPONEX powinno wybrać wariant:
a) A,
b) B,
c) C,
d) D.
Komentarz:
Próg rentowności (ang. breakeven point) to wielkość sprzedaży (określana ilościowo lub wartościowo), po której przekroczeniu przedsiębiorstwo zaczyna osiągać zyski. Osiągnięcie progu rentowności przez przedsiębiorstwo oznacza, że przychody całkowite pokryły koszty całkowite.
Wartościowy próg rentowności oznacza wielkość przychodów ze sprzedaży (ilościowy próg rentowności x cena produktu), która pozwoli pokryć koszty całkowite. Mnożąc cenę produktu przez ilościowy próg rentowności uzyskamy próg rentowności wyrażony wartościowo.
A | B | C | D | |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
próg rentowności ilościowo | 5 000 | 6 000 | 17 500 | 6 250 |
próg rentowności wartościowo | 750 000 | 600 000 | 3 500 000 | 1 500 000 |
Pytanie nr 48
Przedsiębiorstwo OPONEX – producent opon motocyklowych – zastanawia się nad wprowadzeniem nowego produktu do swojej oferty. Poniżej zestawiono parametry rozważanych przez przedsiębiorstwo czterech wariantów produkcji nowej opony (A, B, C, D).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny (zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszt linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
Kierując się czasem osiągnięcia progu rentowności przedsiębiorstwo OPONEX powinno wybrać wariant:
a) A,
b) B,
c) C,
d) D.
Komentarz:
Czas osiągnięcia progu rentowności to ilościowy próg rentowności podzielony prognozowaną roczną wielkość zamówień (pod warunkiem, że uzyskany wynik nie przekroczy spodziewanego czasu życia produktu).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
próg rentowności ilościowo | 5 000 | 6 000 | 17 500 | 6 250 |
czas osiągnięcia progu rentowności | 2,0 | 3,0 | 4,4 | 1,8 |
Pytanie nr 49
Przedsiębiorstwo OPONEX – producent opon motocyklowych – zastanawia się nad wprowadzeniem nowego produktu do swojej oferty. Poniżej zestawiono parametry rozważanych przez przedsiębiorstwo czterech wariantów produkcji nowej opony (A, B, C, D).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny (zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszt linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
Kierując się całkowitym zyskiem z produktu przedsiębiorstwo OPONEX powinno wybrać wariant:
a) A,
b) B,
c) C,
d) D.
Komentarz:
Całkowity zysk z produktu to: prognozowana roczna wielkość zamówień x spodziewany roczny czas życia produktu x (cena – koszt jednostkowy zmienny) – koszty linii technologicznej.
A | B | C | D | |
prognozowany roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny(zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszty linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
całkowity zysk z produktu | 50 000,0 | 100 000,0 | 130 000,0 | 100 000,0 |
przeciętny roczny zysk z produktu | 20 000,0 | 25 000,0 | 21 666,7 | 40 000,0 |
Pytanie nr 50
Przedsiębiorstwo OPONEX – producent opon motocyklowych – zastanawia się nad wprowadzeniem nowego produktu do swojej oferty. Poniżej zestawiono parametry rozważanych przez przedsiębiorstwo czterech wariantów produkcji nowej opony (A, B, C, D).
A | B | C | D | |
prognozowana roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny (zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszt linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
Kierując się przeciętnym rocznym zyskiem z produktu przedsiębiorstwo OPONEX powinno wybrać wariant:
a) A,
b) B,
c) C,
d) D.
Komentarz:
Przeciętny roczny zysk z produktu to całkowity zysk z produktu / czas życia produktu.
Całkowity zysk z produktu to: prognozowana roczna wielkość zamówień x spodziewany roczny czas życia produktu x (cena – koszt jednostkowy zmienny) – koszty linii technologicznej.
A | B | C | D | |
prognozowany roczna wielkość zamówień (szt.) | 2 500 | 2 000 | 4 000 | 3 500 |
koszt jednostkowy zmienny(zł/szt.) | 110 | 50 | 180 | 200 |
cena (zł/szt.) | 150 | 100 | 200 | 240 |
jednorazowy koszty linii technologicznej (zł) | 200 000 | 300 000 | 350 000 | 250 000 |
spodziewany czas życia produktu (lata) | 2,5 | 4,0 | 6,0 | 2,5 |
całkowity zysk z produktu | 50 000,0 | 100 000,0 | 130 000,0 | 100 000,0 |
przeciętny roczny zysk z produktu | 20 000,0 | 25 000,0 | 21 666,7 | 40 000,0 |
Forma finansowania przedsiębiorstw polegająca na wykupie terminowych...
payrolling
umowa agencyjna
forfaiting
umowa powiernicza
Komentarz:
Zgodnie z kodeksem spółek handlowych minimalny kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 5 000 zł (minimalna wartość udziału to 50 zł).